این واژه های آرامبخش من

کلمات آرومم می کنند! چیز غریبی است، نمی دونم اصلا از کجا اومده، تا به حال اصلا این خاصیتشون رو نمی شناختم، همیشه شناخت ریشه ی کلمات و نسبت فامیلی کلمات در زبان های مختلف برام جالب بود و ازشوت لذت بردم، کشف این که اصل این کلمه چه بوده و از کجا بوده و چطور که حالا این شده. از لذت هام بودند، ولی امروز فهمیدم که کلمات آرومم هم می کنند. این چند روزی حال خوبی نداشتم بابت گرفتاری که سر کار واسم پیش آوردند، حسادت داره تری رو می کشه و با تهمت زدن و کارهای عوضی سعی داره از سر راه برم داره، منم دیگه خسته شدم، بهم ریختم. به هر حال اضطراب روزهای اخیر باعث حال بدم بوده.

امروز به دنبال فهمیدن و تلفظ درست کلمه ی "oasis" بودم، برای اینکه بتونم به خاطر بسپرمش و درست تلفظش کنم به ریشه اش مراجعه کردم و خلاصه بعدش دیدم که چقدر حالم بهتر شده. راستی معنی این کلمه به فارسی میشه "واحه" از یاد گرفتنش خوشم اومد. جوری هم که تلفظ می شه، اولش، مثل کلمه ی "اویس" است. البته نه خیلی فقط برای اینکه به یادم بمونه با اویس یادش گرفتم، و اما رفتم یاد بگیرم اویس که اسم پسر است به چه معناست، اویس در عربی به معنی گرگ کوچک است. ظاهرا در عربی گرگ یک احترام خاصی داره، تقریبا برابر با ارزش شیر در ایران است. 

جالب اینکه در فرهنگ ایرانی اسب حیوان ارزشمندی بوده که نام پسران رو خیلی در بر می گرفته، مثل سیاوش به معنای دارای اسب سیاه است. و در فرهنگ عربی برابر این حیوان شتر است که در نام دختران، فاطمه، به معنای شتر کوچک و مثلا ناز است!