بوی مربای توت فرنگی گرم

یاد بوی مربای توت فرنگی میوفتم و باز دلم میگیره. مامان، آن مامان مهربونه. آن مامانی که هیچی جز خوبی ازش نمی دونستم، آن مامان صبوره که همیشه لبخند روو لبش بود، که سختگیر نبود. که من بهش اعتماد کامل داشتم، یک اعتماد کورکورانه که بعدها البته به خاک سیاه نشوندم. آره آن مامان خوبه.. بوی مربای توت فرنگی قرمز درشت براق شیرین و گرم. دلم می گیره. می رم بخوام. امیدوارم حال ه خدای آن مرباهای توت فرنگی قرمز، گرم و شیرین زودتر خوب بشه. حال ه مامان خوب باشه و بشه.